Grote veranderigen

Terug in het kamp voelde het goed om er weer te zijn.
Tot mijn verbazing zag ik dat er erg veel ten goede is veranderd.
Een hele boel tenten weg en ingewisseld voor vaste containers en half ronde tenten van een soort kunststof.
Er wonen wel 8 personen in een tent dus ze blijven wel overvol,maar wat moet je doen als er niet meer plek is.
De stemming is ook niet zo grimmig,je kan gewoon buiten lopen,er word gevoetbald,volleybal word er gespeeld,al met al is wel wat aangenamer.
Vrouwen en kinderen zijn vanwege de slechte weersomstandigheden van de afgelopen winter ondergebracht in hotels en andere vluchtelingen kampen elders op het eiland.
Het is de bedoeling dat de asiel procedure buiten het kamp plaats gaat vinden,de ruimtes die dan vrij komen worden dan opgevuld met gezinnen.
Hier wonen nu zo'n 1800 mannen.
De paden worden verhard en het terrein geegaliseerd,als alles klaar is zal het wonen aangenamer worden,ondanks de uitzichtloze toekomst voor de meeste van deze mensen.
Jammer dat het eerst wereld nieuws moest worden om zo de leefomstandigheden van vluchtelingen te verbeteren.
Voor mij is het leuk om oude bekenden te zien en werd ik ook met veel geluid welkom geheten.Baboe ,baboe,how are you,welkom back,en vlogen ze je om je nek.
Voor hen is het natuurlijk triest dat ze hier nog steeds verblijven,maar aan die omstandigheden kan ik niets veranderen.
In ieder geval is het goed dat je hier weer bent.
De groep van livingstone is dit keer uit zes personen,niet zo groot maar wel gezellig.
Dit was het voor deze keer.

Lieve groet van Jan Maarten en Anja.